Woda nie jest jednakowa. W zależności od jej pochodzenia mówi się o deszczówce, wodzie źródlanej lub wodzie rzecznej. W celu lepszego scharakteryzowania wody bierze się pod uwagę także jej wygląd, czystość i twardość, zawartość minerałów minerałów substancji chemicznych.

Twardość wody pitnej wywołana związkami wapnia i magnezu, ulega zmianie w wysokich temperaturach. Tworzy się wtedy kamień kotłowy. Analizy chemiczne wykazują, że w wodzie twardej, obok związków wapnia, występują także związki magnezu, a twardość nadają związki obu tych pierwiastków. Im więcej związków wapnia i magnezu – tym woda jest twardsza.

Do obniżenia twardości wody pitnej w gospodarstwach domowych, przemysł oferuje szereg rozwiązań. Nie jest to wszystko jednak takie oczywiste. Miękka woda co prawda nie powoduje tworzenia się kamienia kotłowego i zmniejsza zużycie środków piorących, lecz to w końcu wodzie miękkiej przypisuje się wywoływanie chorób serca i układu krążenia – znane są też przypadki gdy w szpitalu pojawiali się delikwenci którzy do herbaty dodawali Calgon – cóż – nie wszyscy ludzie w pełni wykorzystują to co mają w głowie.

Wody powierzchniowe w przyrodzie, to wody płynące lub stojące. Łącznie ze swymi łożyskami. Wody powierzchniowe dzieli się na płynące i stojące. Naturalnie płynące wody to: rzeka, potok, strumień przy czym pod pojęciem rzeki, rozumie się główny nurt wraz z dopływami.

W Polsce wyróżnia się według klasyfikacji trzy stany czystości wody.

• Klasa I – to wody o najwyższym stopniu czystości, nadaje się do picia i hodowli ryb łososiowatych.
• Klasa II – to wody dość czyste, nadające się do hodowli pozostałych gatunków ryb i hodowli zwierząt gospodarskich.
• Klasa III – to wody średnio zanieczyszczone, nadające się do zaopatrzenia przemysłu (z wyjątkiem zakładów wytwarzających urządzenia precyzyjne lub produkty spożywcze) do nawadniania terenów rolniczych wykorzystywanych do produkcji ogrodniczej oraz upraw pod szkłem.

W Polsce wyróżnia się także wody pozaklasowe, oznaczone symbolem n.o.n